نامه ای از یک همکلاسی

نامه یکی ازدانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی وازهم کلاسی های شهیدآدینه وند به خانواده شهید

بسم الله الرحمن الرحیم

به گفته: آقای محمد عمو زاده

حضور مادر و پدر گرامی و عموم خانواده آن عزیز و یار عزیزم، دوست بی وفا که مرا در این دنیای خاکی تنها گذاشت.

  بی مقدمه صحبت کنم. بنده محمد عموزاده یکی از دوستان بی چیز او یعنی مجتبی می باشم. و از موقعی که او را شناختم هر موقع که در دانشگاه بودیم یک لحظه از هم جدا نمی شدیم. به او قول دادم که حتماً به منزل شما در کوهدشت بیایم. ولی ... 

گزارشی از کتابخانه شهید مجتبی آدینه وند ( بخش سوم )

در این بخش که بخش پایانی است با اشاره به نمونه ای دیگر از کتابهای موجود در کتابخانه شهید آدینه وند با روح بلند و همت والای او بیشتر آشنا می شویم . یادمان نرود او متولد سال 1345 بوده و در سال 1360 که تنها 15 سال داشت بطور جدّی مطالعات وسیع خود را حول محورهای مختلف گسترش داده که یادداشت هایش در لابلای کتابها این حقیقت را بیشتر آشکار می سازد و موارد ذیل تنها نمونه ای از آنهاست .  در این بخش یادداشت هایش که غالباً تاریخ خریداری کتاب است به رنگ آبی آمده است :

افلاک نشین باقی

منبع :  راه یــــاران  (محمود حاتمی)

تقدیم به افلاک نشین باقی، دانشجوی شهید مجتبی آدینه وند

مقام معظم رهبری می فرمایند : می خواهم بگویم که این جنگ یک گنج است .

وچه بسیارندگوهرهای به دست آمده از دریای دفاع مقدس که گنجینه ای بی بدیل ودیدنی هستند وچه بی شمارند گوهرانی که در دل دریا مانده و هنوز دست هیچ غواصی به آنها نرسیده است و مجتبی نیز دُرّی بود از این بیکران ها .

از خوبان سخن گفتن نیاز به دقت وتا مل دارد مجتبی از خوبان روزگار ما بود که وسعت او درقفس دنیای نمی گنجید  او با خلعت شهادت چنان جاودانه ماند که بعداز گذشت سالها  در پی بهانه ای برای گرامیداشت یادش هستیم ، و یادآورخاطراتی که می تواند حقایقی از وجود ناب او را برای ما و برای نسل های بعدی روشن کند.

از راست: شهیدمجتبی آدینه وند - کریم نورایی - بهمن هوشیاری - محمودحاتمی - حجت حسن زاده

گزارشی از کتابخانه شهید آدینه وند (بخش دوم)

نگاهی اجمالی به دست نوشته های شهید مجتبی در حاشیه کتاب هایش ما را با چند نکته آشنا می سازد : اول این که سطح مطالعات او در آن سنین نوجوانی چقدر بالا بوده است . دوم این که مطالعاتش بسیار عمیق وبا دقت نظر و با تأمل همـراه بـوده اسـت که الـبته نمی توان انکار نمود که علاوه بر استعداد ، علاقه و همت او ، هدایت های برخی از معلمانش بویژه جناب آقای پیریایی در این توفیق او نقش بسزایی داشته است . وسوم این که عشق به شهادت در او چقدر شعله ور بوده است .

او واقعاً «مجتبی» بود!

منبع : روزهای ناب ، یادهای نیک ( دکتر کورش هادیان )

امروز مشغول خواندن متن خاطراتی بودم که جناب حاج‌آقا هادی قبادی از سال‌های دوستی و همراهی با شهید مجتبی آدینه‌وند نوشته و برای بنده فرستاده بودند. جناب قبادی به نکات ارزنده‌ای در توصیف و تشریح ویژگی‌های شخصیتی شهید مجتبی اشاره کرده‌اند، از جمله عبادت و انس با قرآن و خصلت‌های نیکوی اخلاقی و توانایی در نویسندگی و سخنوری و علاقه‌ و پشتکار فراوان در جستجو و اندوختن علم و دانش.